Archiwum 11 marca 2010


Clipy 
mar 11 2010 Malika Ayane plays "Feeling Better"@...
Komentarze: 0

hjdbienek : :
Ezoteryka 
mar 11 2010 Kymatica (Napisy PL) 7/8
Komentarze: 0

hjdbienek : :
Homo Sapiens 
mar 11 2010 Pozbywanie się obaw i fobii
Komentarze: 0

 Wykorzystywanie dysocjacji w celu zyskania pewności siebie

 

Strach jest czymś normalnym i naturalnym. Rekiny, niebezpieczne wiry morskie, nocne wyprawy do „dzielnic latających noży", groźne psy, zloty gangów i głowice nuklearne naprawdę mogą napełniać nas wszystkich obawami. Nieprzyjemne emocje, których doświadczamy, sprawiają, że staramy się unikać niepotrzebnego ryzyka, a także motywują nas do wprowadzania zmian. Niekiedy jednak ludzie zaczynają się obawiać sytuacji i rzeczy, które w żadnych okolicznościach nie są niebezpieczne. Takie zachowania nazywa się często fobiami. Fobia, greckie słowo oznaczające strach, jest nazwą silnego dążenia do unikania pewnych nieprzyjemnych elementów środowiska. Wśród przykładów można wymienić strach przed publicznymi wystąpieniami, wysokością, burzami, odwiedzaniem lekarza, lataniem samolotami, jeżdżeniem autostradami, spotykaniem się z przełożonymi, dzwonieniem do nowych klientów, uczestniczeniem w rozmowach kwalifikacyjnych czy rozmawianiem z teściami. Pomyśl o dowolnej sytuacji, a na pewno znajdziesz kogoś, kto się jej obawia. Niekoniecznie muszą to być „uzasadnione" obawy. Jeżeli w umyśle przeceniasz zagrożenie, z jakim wiąże się określona sytuacja, czy też boisz się sytuacji, których inni wcale nie uważają za przerażające, możesz mieć do czynienia z fobią lub irracjonalną obawą. Psycholog Ge-rald Rosen stwierdza w swojej książce Nie bój się — programprzezwyciężania obaw i fobii1, że „badacze z Uniwersytetu Vermont odkryli, iż co dziesiąty Amerykanin cierpi na skutek poważnej fobii. Gdyby pytano o łagodniejsze problemy z niepokojem, liczba dotkniętych nimi prawdopodobnie byłaby jeszcze wyższa". Jak twierdzi Rosen, badacze z Vermont przez pięć lat zajmowali się pewną liczbą zidentyfikowanych fobii, aby dowiedzieć się czegoś więcej o ich przyczynach. Badania wykazały, że większość fobii dziecięcych miała krótkotrwały charakter i zanikała bez konieczności prowadzenia terapii. Być może wniosek ten pokrywa się z Twoim doświadczeniem, jeśli kiedykolwiek wychowywałeś dzieci — w jednym roku dziecko boi się ciemności, w następnym obcych, a jeszcze później psów.
W przeciwieństwie do dziecięcych obaw, fobie dorosłych nie znikają tak po prostu. Stan ponad połowy dorosłych uczestniczących w badaniach w Vermont nie uległ poprawie w ciągu pięciu lat. Aż jedna trzecia wspomnianych osób zaczęła bać się jeszcze bardziej. Chociaż tylko jedna osoba na dziesięć może cierpieć z powodu poważnego strachu, wszyscy odczuwamy obawy, które powstrzymują nas od rozwoju i osiągania szczytu możliwości. Niezależnie od tego, czy chodzi o tremę przed publicznymi wystąpieniami, czy strach przed odrzuceniem przez osobę, której proponujemy randkę, czy też obawę przed spotkaniem z nowym klientem lub wykonaniem telefonu do niego, każdy doświadcza lęków, które w pewnych sytuacjach są nieproporcjonalne do faktycznego zagrożenia.
Ponieważ każdy kiedyś cierpiał z powodu lęków, prawdopodobnie Ty również dobrze znasz uczucie niepokoju, paniki czy dyskomfortu, które może towarzyszyć temu stanowi umysłu. Możesz jednak nie wiedzieć, że istnieją metody zastępowania obaw, a nawet braku pewności siebie, umiejętnością swobodnegodziałania. To umiejętność, którą już posiadłeś, ale jeszcze nie wykorzystywałeś jej we właściwy sposób.
Pamiętaj: w NLP mówimy, że mapa nie jest terenem. Plan Nowego Jorku nie przypomina tego, co widzisz, gdy stoisz pośrodku Manhattanu, patrząc na drapacze chmur. Twoje uczucia wiążą się z tym, co myślisz o ludziach, zdarzeniach, okolicznościach lub rzeczach, a nie z samymi ludźmi, zdarzeniami, okolicznościami czy rzeczami.
Connirae Andreas, trenerka NLP i współautorka książki o NLP pod tytułem Serce umysłu2, pracowała pewnego razu z kobietą, która panicznie bała się publicznych wystąpień. Connirae poprosiła ją, aby świadomie zwróciła uwagę na wewnętrzny obraz, który tworzyła, gdy czuła strach. Kobieta zdała sobie sprawę, że wyobrażała sobie, iż w trakcie prowadzonej przez nią prezentacji otaczają ją ludzie o olbrzymich, wyrażających krytykę oczach. Gdy Connirae zachęciła wspomnianą kobietę, aby nabrała dystansu i spojrzała na siebie, wszystkie obawy zniknęły. Mogła wówczas zobaczyć, że jej publiczność była po prostu normalną grupą ludzi. Dosłownie spojrzała na sytuację z innego punktu widzenia — a dzięki temu zmieniła swoją wewnętrzną mapę.
Metody przedstawione w niniejszym rozdziale pozwolą Ci nauczyć się, jak świadomie patrzeć z nowych perspektyw na wspomnienia i doświadczenia będące źródłem strachu, fobii lub niepokoju. W rezultacie staniesz się bardziej pewny siebie, pomysłowy i skuteczny.
hjdbienek : :