Archiwum 24 kwietnia 2010


Clipy 
kwi 24 2010 Meja - All Bout The Money
Komentarze: 0

hjdbienek : :
Ezoteryka 
kwi 24 2010 Nawrócenie elitarnego SPIRYTYSTY [5 z 20]...
Komentarze: 0

hjdbienek : :
Homo Sapiens 
kwi 24 2010 Swish Pattern
Komentarze: 0

Poniżej opisano jeden z przykładów działania Swish Pattern oraz jego natychmiastowe skutki. W trakcie krótkiej prezentacji dotyczącej NLP przeprowadzanej dla publiczności składającej się z osób szczególnie zainteresowanych tym zagadnieniem, pojawił się temat osobistych osiągnięć oraz publicznego przemawiania. Badania wykazują, że obawa przed publicznym przemawianiem jest w Ameryce lękiem numer jeden. Ludzi, którzy twierdzą, że obawiają się stanąć i przemawiać przed publicznością, jest więcej niż tych, którzy obawiają się czegokolwiek innego — w tym wysokości, psów, ciemności oraz śmierci.
W trakcie dyskusji podniósł rękę Tom, biznesmen w średnim wieku. Powiedział, że cierpi na paraliżujący lęk przed publicznymi wystąpieniami. Obawiał się publicznego przemawiania, od kiedy sięgał pamięcią — obawa ta powstrzymywała go przed angażowaniem się w pewne funkcje biznesowe. Gdy tylko myślał o występowaniu przed publicznością, odczuwał rozdrażnienie i niepokój — takie emocje zawsze spowalniały go na drodze do osiągania celów. Nawet siedząc bezpiecznie na krześle słuchacza uważał, że jest mu bardzo trudno wyrażać siebie i swoje potrzeby. Gdy zapytano go, czy chciałby zostać podmiotem demonstracji, powiedział, że nie może się zgodzić, ponieważ musiałby stanąć przed grupą. Tom okazał się doskonałym obiektem demonstracji Swish Pattern, ponieważ pod koniec procesu można było z łatwością sprawdzić, czy ta technika działa, prosząc go, aby stanął przed publicznością.
Trener NLP mówił do Toma, który nadal siedział na jednym z miejsc przeznaczonych dla słuchaczy. Zapytał go, co widzi oczami umysłu, gdy tylko pomyśli o publicznym przemawianiu. Tom powiedział, że widzi duży, jasny obraz, z którego patrzy na niego wielu ludzi. Co ciekawe, wszyscy ludzie, którzy stanowili jego publiczność, mieli oczy wielkości żarówek. Gdy tylko spojrzał na ten obraz, jego mięśnie brzucha napinały się, a w ustach czuł suchość.
Następnie trener pomógł Tomowi w stworzeniu pozytywnego obrazu siebie, „cudownego Toma" będącego osobą, która nie reagowała już na publiczność tak, jak on. Następnie, w obecności oglądającej, słuchającej i uczącej się publiczności, Tom zamienił wyobrażenie „cudownego Toma" w roziskrzony punkt, umieścił ten punkt w centrum obrazu publiczności z oczami wielkości żarówek, a następnie szybko zamienił obraz publiczności na wyobrażenie „cudownego Toma", sprawiając, aby to ono stało się duże i jasne. Następnie poproszono go, aby wyobraził sobie pusty ekran i powtórzył ten prosty proces dziesięć razy, za każdym razem wykonując go szybciej.
Gdy trener przekonał się, że Tom dokładnie i skutecznie wykonał Swish Pattern, poprosił go, aby wyszedł przed publiczność i opowiedział o rezultatach. Gdy Tom stanął przed słuchaczami i rozluźniony oraz pewny siebie spojrzał im w oczy, w sposób zdradzający zaskoczenie i niedowierzanie powiedział, że teraz czuje się doskonale, przemawiając do publiczności. Słuchacze zareagowali gromkimi oklaskami.
Swish Pattern nie tylko pozwala poradzić sobie z atakami na własny potencjał i innymi blokadami pozytywnej wiary w siebie, lecz również ukierunkowuje Twój mózg na coraz silniejszą wiarę w siebie, umożliwiając Ci patrzenie w coraz jaśniejszą przyszłość. Pozwala natychmiast poradzić sobie z obecnymi, przeszłymi oraz przyszłymi problemami i zmartwieniami związanymi z wiarą w siebie, ponieważ wspomniane wyobrażenie „cudownego Ciebie" dosłownie tworzy część Twojego pozytywnego obrazu siebie.
Mary, czterdziestodwuletnia kobieta, która chciała zostać terapeutką, wykorzystała Swish Pattern, aby rozwiązać problem, z którym od dawna nie mogła sobie poradzić. Gniew i strach związany z wczesnym porzuceniem jej przez ojca uniemożliwiały jej stanięcie na własnych nogach i lepsze wykorzystanie własnego potencjału. Gdy pomyślała o tym, co powstrzymywało ją od najlepszego wykorzystywania możliwości, nagle uświadomiła sobie, że najpierw widzi w myślach obraz zbliżającej się pięści ojca. Obrazowi temu towarzyszył głos, który mówił „nie chcę Ciebie". Połączenie tego obrazu, który widziała oczami wyobraźni, ze wspomnianym głosem, naprawdę wystarczało, aby wytworzyć głębokie poczucie bezwartościowości, której towarzyszył gniew i strach.
Podobnie jak Toma, Mary poproszono, aby poświęciła tyle czasu, ile będzie jej potrzebne, aby wyobrazić sobie siebie jako osobę, która już rozwiązała problem ze stosunkiem do ojca, do tego, co myślał, i do tego, co robił. Następnie Mary sprawiła, aby „cudowna Mary" stała się unoszącym się w przestrzeni roziskrzonym punktem. Umieściła taki roziskrzony punkt pośrodku obrazu pięści ojca, po czym szybko zamieniła obraz pięści na wizerunek „cudownej Mary", pozwalając, aby stawał się duży i jasny, dopóki nie wypełnił całego pola widzenia. Za każdym razem, gdy zamieniała obraz pięści ojca na wyobrażenie „cudownej Mary", słyszała, jak „cudowna Mary" mówi „czuję się ze sobą dobrze!". Dźwięk głosu „cudownej Mary" odbijał się echem w całej jej głowie. W ciągu kilku minut Mary kilka razy wykonała błyskawiczny wzór i doświadczyła głębokiej, wewnętrznej przemiany.
Wiele miesięcy po wykonaniu tego ćwiczenia Mary napisała: „Teraz dysponuję wewnętrzną wolnością i radością — widzę, jak pełna życia i promieniejąca stawiam czoła przyszłości. A gdy widzę siebie, mam więcej siły, aby wczuć się w teraźniejszość. Można nawet powiedzieć, że bardziej siebie kocham". Jej stosunek do siebie oraz wspomnienia ojca całkowicie się zmieniły. Wkrótce po zakończeniu tego transformującego doświadczenia •założyła własną firmę i zerwała długi, bezproduktywny związek z żonatym mężczyzną.
Teraz Ciebie zapraszamy w podobną podróż w krainę samo-poznania i osobistej zmiany.

hjdbienek : :