ODCIĄŻENIE RODZICÓW Z WIN

1) Nie masz prawa odciążania swojej matki. Możesz założyć, że ona czuje się winna nie tylko wobec Ciebie, lecz także wobec Twojego ojca, ale nie ma siły żeby wziąć na siebie tę winę i jej konsekwencje. Nie wolno Ci wobec matki winy tej upiększać, wypierać ani brać na siebie. Nie wolno Ci także stawiać matce zarzutów z powodu tego, co zrobiła. Musisz ją z tym pozostawić całkowicie samą. Jedno jest konieczne: Musisz skonfrontować matkę z tym, że dla Ciebie ojciec jest ważny, że go kochasz i uznajesz za część siebie i swojego życia, niezależnie od tego, jakie uczucia to w niej wzbudzi. 2) Z mojego doświadczenia wynika, że opis, jaki ktoś był, oraz negatywne opisy własnego zachowania nie pomagają w rozwiązaniu problemu. Wówczas los zostaje zdegradowany do poziomu dobrej lub złej woli. Znaczące wydaje mi się to, że Twoja matka jest jedynym dzieckiem, które przeżyło, że jej dwoje rodzeństwa wcześnie zmarło, a ona czuje się współodpowiedzialna za śmierć jednego z nich. Nie możesz matki z tego wyzwolić poprzez przejęcie jej lęku i winy. Rozwiązanie dla Ciebie: Pokłoń się przed tymi trzema umarłymi oraz ich losem i daj im miejsce w swoim sercu; poproś ich o błogosławieństwo, nawet jeśli żyjesz, a oni są martwi. Pokłoń się przed swoim własnym losem i weź to, co on Ci ofiarowuje, niezależnie od losu innych, niezależnie od zmarłych.