Treść słabej wiary w siebie

Brak wiary w siebie wiąże się zwykle z wizerunkiem własnym, który pod względem wizualnym charakteryzuje się bardzo intensywną formą oraz bardzo negatywną treścią. Na przykład Jean, trzydziestoparoletnia specjalistka, stwierdziła, że nie jest w stanie osiągnąć bezpieczeństwa finansowego — mimo że wiedziała, iż dysponuje odpowiednim potencjałem. Pracowała bardzo ciężko, ale zawsze coś ją stopowało. Gdy poświęciła kilka chwil, aby zastanowić się nad wewnętrznym wizerunkiem swojej osoby, odkryła, że pielęgnowała bardzo negatywny i napawający niepokojem wizerunek własny. Jean wyraźnie widziała siebie jako osobę nienaturalnie zgarbioną i „pustą w środku". To jednak nie wszystko. Widziała ten obraz jako kolorowe zdjęcie — duże, jasne i znajdujące się tuż przed jej oczami.
Ponieważ treść wizerunku własnego (zgarbione, „wydrążone" ciało) była tak niepokojąca, a forma charakteryzowała się intensywnością (duży, jasny i bliski), Jean odczuwała niepokój, gdy tylko pomyślała o swojej osobistej wartości, a co za tym idzie, brakowało jej wiary w siebie.
Naturalnie niezależnie od tego, co usłyszałaby o swojej pracy od koleżanek i kolegów, niezależnie od tego, jakie otrzymałaby pochwały i nagrody, Jean nie wierzyła, że była wartościową istotą ludzką. Po prostu nie postrzegała siebie w ten sposób. Gdy porównywała obrazy, które widziała oczami wyobraźni, z tym, co mówili o niej inni, wierzyła w to, co widziała, i miała do siebie bardzo negatywny stosunek. Połączenie intensywnej formy z negatywną treścią sprawiało, że Jean czuła się naprawdę kiepsko. Wynikający z takiego podejścia brak wiary w siebie przeszkadzał jej w wykorzystywaniu potencjału, który umożliwiłby stworzenie takiego bezpieczeństwa finansowego, jakiego naprawdę pragnęła.