Komentarze: 0
1) Brwi gęste, czarne i szorstkie - charakter nerwowy, często ponury. Składa chętnie wiele deklaracji, z których rzadko się później wywiązuje. 2) Brwi rzadkie i szorstkie - charakter niestały, lubiący trzymać stronę tego, który mu zaoferuje większe korzyści. 3) Brwi rzadkie i zarysowane łukowo - duża uległość i kompromisowość w sprawach spornych, ale też niekiedy podstępność w osiąganiu celu. 4) Brwi nisko zarysowane - silny charakter. Duża zapobiegliwość o powierzony jej lub posiadany przez nią majątek. 5) Brwi szerokie - silna osobowość, duża operatywność. Żądza władzy i posiadania. 6) Brwi cienkie - życzliwość i koleżeńskość, lojalność, ale także skrytość rzeczywistych odczuć oraz szybkie zrażanie się trudnościami. 7) Duża odległość między brwiami - natura mocna i przy tym skromna. 8) Mała odległość między brwiami - nieokiełznany temperament. 9) Łuki brwiowe wysokie i skośne - nerwowość, ale jednocześnie wrażliwość i takt.
W języku ciała, oprócz gestów, ruchów i zachowań, dużą rolę odgrywa także budowa anatomiczna człowieka. Na jej podstawie możemy wyrobić sobie wstępny pogląd o kimś nawet wówczas, kiedy znajduje się on w postawie statycznej. A oto najbardziej charakterystyczneprzykłady: Wzrost Po wzroście często można wiele powiedzieć o charakterze człowieka. Osoby niskie bywają zazwyczaj zapalczywe i porywcze. Chcą być widoczne w towarzystwie i mieć odpowiedni autorytet. Wysocy patrzą na życie spokojniej i z większą pewnością siebie. Łatwiej też podporządkowują sobie innych. Już u ludów starożytnych, np. u Medyjczyków, królem mógł zostać tylko mężczyzna słusznego wzrostu. Oczy Oczy są zwierciadłem duszy - nie jest to stwierdzenie oryginalne, ale znajduje potwierdzenie w języku ciała. Na przykład mrużenie oczu może oznaczać podstępność, bojaźliwość, a nieraz po prostu krótkowzroczność. Oczy szeroko otwarte to przede wszystkim ufność połączona z naiwnością, np. u dzieci. C.C. Jung, szwajcarski twórca typologii opartej na podziale ludzi na introwertyków i ekstrawertyków, był zdania, że ludzi zapatrzonych w siebie można odróżnić po ich spojrzeniu. Introwertyk ma oczy nieco głębiej osadzone, natomiast ekstrawertyk otwiera je szeroko, a jego spojrzenie jest żywe i pełne zainteresowania. 1) Oczy owalne średniej wielkości - świadczą o kierowaniu się w życiu zdrowym rozsądkiem. 2) Oczy wychodzące z orbit, zbyt szeroko otwarte - to oznaka natury marzycielskiej, nie stroniącej od przesady i mówienia nieprawdy. 3) Oczy o wydłużonych kącikach - charakteryzują szerokie horyzonty umysłowe. 4) Oczy bardzo wąskie o ostrym, badawczym spojrzeniu - mają osoby zainteresowane przede wszystkim własnym interesem i tym kierujące się także przy załatwianiu spraw służbowych. Nieobce jest im również uczucie zawiści. 5) Oczy niespokojne, będące w ustawicznym ruchu - są wyrazem tupetu, cynizmu i niesolidności w wywiązywaniu się z zadań służbowych. 6) Oczy często wzniesione do góry - to cecha fantasty, natchnionego jakąś ideą lub przekonanego o wyjątkowym znaczeniu jego planu. Z reguły stroni on od pracy fizycznej lub realizacji swojego planu. 7) Oczy małe, ciemne i wyraziste - to oznaka krasomówcy lub człowieka żądnego wiedzy. 8) Oczy szeroko rozstawione - świadczą o spokoju i opanowaniu, a także dużej odporności psychicznej, sumienności i pracowitości. Powieki 1) Powieki grube - osobowość zrównoważona, ale w pracy ociężała. 2) Powieki cienkie - prawdomówność. 3) Powieki czerwone i podpuchnięte - zapalczywość i kłótliwość.
Tiki to nie tylko skurcze mięśni twarzy czy też powtarzające się ruchy głowy lub ręki. Tikami są również niektóre czynności, jakie wykonujemy automatycznie, nieświadomie i mimo woli. Są one wyrazem naszych określonych stanów psychicznych lub nerwowego podniecenia. Oto wybrane przykłady: 1) Chrząkanie w czasie mówienia, szczególnie przed „wyduszeniem" pierwszego słowa - świadczy o kompleksie niższości i wrodzonej nieśmiałości. 2)Pukanie palcami w powierzchnię stołu - z jednej strony świadczy o rozwiniętej wrażliwości muzycznej, a z drugiej o roztargnieniu, egoizmie i braku troski o wspólne dobro, a więc i o interesy firmy, w której pracuje. 3) Częste głaskanie brwi - oznacza zbyt wybujałą fantazję, ubarwianie rzeczywistych przeżyć i zasłyszanych informacji, a także upodobanie do mówienia nieprawdy. 4) Głaskanie lub pociąganie się za wąsy - to wyraz niezbyt szerokich horyzontów umysłowych. Osobowość typowo wykonawcza. 5) Pociąganie nosem (oprócz kataru) - cechuje naturę pesymistyczną, nie wierzącą we własne możliwości lub odczuwającą kompleks winy. 6) Częste przyglądanie się swoim paznokciom podczas mówienia - zdradza udawanie lub mówienie w danej chwili nieprawdy. 7) Kopanie po drodze drobnych przedmiotów - wyraża nieposkromioną fantazję. Osobę taką stać na niebanalny pomysł. 8) Częste cytowanie podczas przemówienia myśli innych osób - znamionuje brak wyobraźni i własnych przekonań, przeciętność, ale zarazem prawość, uczciwość i szczerość intencji. 9) Prawienie komplementów - to cechy osoby o bardzo przeciętnej inteligencji, a przy tym wyraża snobizm i niekiedy brak poczucia rzeczywistości. 10) Skłonność do częstego używania przezwisk i epitetów - charakteryzuje osoby skłonne do złośliwości. 11) Upodobanie do powtarzania tych samych zwrotów - to wyraz potrzeby czyjegoś poparcia. 12) Wypisywanie bez potrzeby swojego nazwiska na kartkach, notatkach itp. - jest odbiciem próżności i częstego postępowania na bakier ze zdrowym rozsądkiem. 13) Reagowanie na otwarte za plecami drzwi - jest gestem charakterystycznym dla malkontenta. Osoba ta słabo zna realia, w których przyszło jej działać, i nie ma zbytniej chęci ich poznawać. 14) Wchodzenie po schodach biegiem - świadczy o przewrażliwieniu i niestałości w poglądach. 15) Spoglądanie bez potrzeby na zegarek - wyraża nerwowość, brak pewności siebie i poczucia czasu. 15) Skłonność do rozmowy z samym sobą - to znamię spontaniczności i braku opanowania. 16) Bawienie się guzikiem u marynarki rozmówcy - charakteryzuje upór i skłonność do narzucania innym swojego zdania. 17) Obgryzanie paznokci lub przygryzanie dolnej wargi - to objaw marzycielskości i bogatego życia wewnętrznego.
Zachowanie się podczas rozmowy przez telefon ujawnia niektóre cechy naszego charakteru. Dlatego obserwując telefonującą osobę, możemy wiele się o niej dowiedzieć. 1) Zapalanie papierosa podczas rozmowy przez telefon - świadczy o odrobinie egoizmu, pewności siebie, nonszalancji w zachowaniu. Palenie papierosa pomaga palaczowi w rozmowie, a przy dłuższej pogawędce daje złudzenie, że nie traci on cennego czasu. 2) Trzymanie słuchawki na ramieniu - zdradza osobę, która chciałaby wykonywać sto czynności jednocześnie. To aktywny optymista, będący stale w ruchu. Chętnie deklaruje swą pomoc, ale rzadko przyrzeczeń tych dotrzymuje. 3) Trzymanie słuchawki w prawej ręce - ściska słuchawkę, jak gdyby to była ręka przyjaciela, znamionuje osobę serdeczną, pełną entuzjazmu i inwencji twórczej, ale niekiedy nudną i męczącą przy bliższym poznaniu. W wielu sprawach można jej jednak ufać. 3) Trzymanie słuchawki w lewej ręce - jest zachowaniem typowym, nie będącym wyróżnikiem cech osobowości. 4) Żywa gestykulacja - podświadomie ujawnia uzdolnienia aktorskie. Trudno takiej osobie przerwać rozmowę, kiedy wpadnie w trans mówienia. Gestykulacją ściąga na siebie uwagę otaczających ją osób. 5) Rysowanie na kartce - cechuje osobę dość interesującą, ale nerwową, niecierpliwą, wyładowującą się w bazgraniu na kartce papieru. Nie lubi ona tracić czasu na próżne gadanie, lecz zmierza prosto do celu. 6) Rozglądanie się dookoła - chociaż osoba ta jest zajęta rozmową, nie spuszcza oka z otoczenia. Jej ciekawość prowadzi czę sto do zbytniego interesowania się sprawami innych. Lubi ich ostro krytykować. 7) Trzymanie ręki w kieszeni - to poza ludzi udających, że panują nad każdą sytuacją. Jednak nie zawsze odpowiada to rzeczywistości. Mężczyzna traktuje kobiety z góry, chociaż w gruncie rzeczy jest nieśmiały. 8) Rozmawianie bardzo cicho lub półszeptem - a w dodatku zakrywanie mikrofonu ręką charakteryzuje osoby z natury nieśmiałe i strzegące swojej prywatności, w rzeczywistości zaś gotowe nawet do najgłębszych wyznań, ale przez telefon.
1) Bardzo duża oprawka - osoba elastyczna w działaniu, otwarta na wszelkie nowe inicjatywy i skłonna do kompromisów. 2) Okulary w stylu retro (druciana oprawka, okrągłe szkła) -osoba zadowolona z przebiegu swojej kariery zawodowej, umiejąca się cieszyć nawet drobnymi osiągnięciami i bez obawy patrząca w przyszłość. 3) Oprawka rogowa - umysł analityczny. Osoba taka jest z natury poważna i dba o swój autorytet. Lubi mieć odrębne zdanie na dany temat, jeśli nawet przystaje na propozycję ogółu. 4) Okulary „lotnicze" - osoba aktywna, dynamiczna, miewająca oryginalne plany i potrafiąca je zrealizować. 5) Szkła lekko przyciemnione - osoba zdyscyplinowana wewnętrznie, obowiązkowa i wymagająca, działająca w sposób przemyślany i nie znosząca improwizacji. 5) Okulary „kocie" - osoba skłonna do ekstrawagancji, wywoływania wrażenia, a także do zachowań agresywnych. 6) Ciemne okulary (noszone z wyboru, a nie ze względów zdrowotnych) - znamionują usposobienie podstępne, inteligencję, dobrą pamięć i umiejętność nadrabiania miną. 7) Szkła kontaktowe - osoba pewna siebie, chcąca samodzielnie kierować swoim życiem, panować nad każdą sytuacją i wszystko zawdzięczać tylko sobie, nie lubiąca na nikim polegać ani od nikogo zależeć.
Sposób noszenia, zdejmowania czy zakładania okularów, z psychologicznego punktu widzenia, może być równie interesujący, jak picie kawy czy palenie papierosów: 1) Zsunięcie okularów na nos -jest ruchem przełożonego podczas rozmowy dyscyplinującej z podwładnym. Gest ten poprzedza zazwyczaj udzielenie reprymendy. Przełożonemu nie należy przerywać, aż okulary znajdą się ponownie na swoim stałym miejscu. 2) Trzymanie oprawki przy ustach lub wkładanie końcówki zausznika do ust - gest ten pomaga w koncentracji lub podjęciu decyzji. Naukowcy uważają to za relikt okresu niemowlęcego (ssanie piersi matki). 3) Zdjęcie okularów - jeśli nasz rozmówca podczas wyrażania swojej kwestii zdejmuje okulary, to znaczy, że dochodzi do momentu podjęcia decyzji w danej sprawie. 4) Zdejmowanie okularów obiema rękami i trzymanie ich w dłoniach - świadczy o tym, iż rozmówca zorientował się, że dał się podejść lub znalazł się w kłopotliwej sytuacji. 5) Demonstracyjne przecieranie okularów - najczęściej oznacza, że twój rozmówca ma odmienne zdanie w danej sprawie i ignoruje twoje racje. 6) Zdjęcie i złożenie okularów - twój rozmówca uznał rozmowę za skończoną.
Ciekawym polem obserwacji psychologicznej jest sposób podnoszenia do ust filiżanki lub szklanki z uchwytem. Wspomniany już E. Thiel wyodrębnił pod tym względem kilka typów osobowości. 1) Nerwus (trzyma w ręku filiżankę z kawą, a także papierosa) - to człowiek zmęczony codziennym nawałem zajęć, zestresowany. Często wykonuje kilka czynności jednocześnie, np. popija kawę, zaciąga się papierosem i czyta dokumenty. Nic więc dziwnego, że popełnienie przez niego poważniejszego błędu jest tylko kwestią czasu, natomiast drobne uchybienia zdarzają mu się nagminnie. 2) Lis (trzyma filiżankę w obu rękach) - podczas rozmowy patrzy nieufnie znad krawędzi filiżanki, zasłaniając się trzymanym naczyniem jak tarczą. Tak osłonięty czyha na słabe strony przeciwnika. 3) Szybki Bill (nie potrzebuje ucha przy filiżance lub szklance) - lubi od razu chwytać okazje. Subtelność i takt nie zawsze są jego mocną stroną. Jest niecierpliwy i bezpośredni. Swoimi działaniami próbuje zmierzać prosto do celu. 4) Leniwiec (nie wyjmuje łyżeczki ze szklanki) - to osoba zmęczona i znudzona życiem, często wygodna do tego stopnia, że bywa niedbała i zaniedbująca swoje podstawowe obowiązki. Wskazane jest sprawdzenie po niej, czy w dokumentach wszystko jest w porządku. 5) Paw (podnosząc filiżankę do ust, odgina na zewnątrz mały palec) - to typ gawędziarza, na ogół bardzo sympatycznego, ale zabierającego zbyt dużo czasu na czczą gadaninę. 6) Aktor (końcami palców obraca filiżankę trzymając ją za dno) - lubi zwracać na siebie uwagę. Każda jego kwestia lub gest obliczona jest na efekt. Bycie w centrum zainteresowania jest jego życiową rolą.
Osoba paląca papierosa lub nosząca okulary wzbogaca język ciała i dostarcza obserwatorowi dodatkowych informacji o sobie. No tak, ale przecież nie wszyscy są palaczami czy krótkowidzami... Żaden problem, bo niemal każdy cywilizowany człowiek, zwłaszcza w biznesie, telefonuje, pija kawę lub herbatę. Jak trzymasz papierosa? Zazwyczaj palacz sięga po papierosa po to, aby zniwelować wewnętrzne napięcie. Po osiągnięciu stanu odprężenia nie kontroluje się już w takim stopniu jak poprzednio. Również często decyduje się na kolejnego papierosa, kiedy ma podjąć ważną decyzję. Chcąc zyskać nieco na czasie, wyjmuje papierosa, niekiedy obstukuje go z obu stron lub przeciąga po nim palcami i dopiero zapala. W tym czasie jego umysł intensywnie pracuje. Trzymając zapalonego papierosa, może w każdej chwili zaciągnąć się i wypuścić kłąb dymu. Schodzi w tym czasie z linii wzroku swojego vis-a-vis i zyskuje moment na zastanowienie się. Niekiedy w ten sposób może pokryć swoje zmieszanie lub zażenowanie. 1) Wydmuchiwanie dymu przed siebie - jest całkowicie naturalnym sposobem wydychania dymu. Przysłowie jednak mówi, że nawet brak informacji też stanowi informację. Takie bowiem zachowanie świadczy pozytywnie o tej osobie, gdyż w tym, co mówi, nie ma ukrytych podtekstów. 2) Wydmuchiwanie dymu w górę - jest charakterystyczne dla osób silnych psychicznie, pewnych siebie, zajmujących eksponowane stanowisko lub odgrywających wiodącą rolę w swoim otoczeniu. Jeżeli ktoś na co dzień nie wydycha dymu w ten sposób, a tylko czyni to podczas konkretnej rozmowy, to znak, że przygotowuje ja-kieś przedsięwzięcie, które napawa go dumą. Jeżeli zdarzy się to podczas ważnych negocjacji, to można się spodziewać, że osoba ta ma mocne argumenty w swoim ręku. Jest to poza porównywalna do twarzy pokerzysty, który w ten sposób zdradza się, że ma silną kartę. Jeżeli odnosi się to do osoby kontrolującej określoną działalność, można liczyć się z tym, że przejrzał nas, wychwycił słabe punkty, a w każdym razie ma już wyrobione zdanie na dany temat. 3) Wydmuchiwanie dymu kącikiem ust - cechuje osobę, która nie zawsze chodzi prostymi drogami, ma naturalne skłonności do kluczenia, kręcenia i matactw, co w rzeczywistości przyczynia się do komplikacji prostych nawet spraw. Ten sposób zachowania częściej odnosi się do kobiet, które wolą nieraz zasłonić się pokrętną wymówką, niż przyznać się do niezrobienia czegoś. 4) Wydmuchiwanie dymu przez nos - odnosi się najczęściej do osobowości wyniosłej, pewnej siebie i nie dopuszczającej do swojej świadomości głosów krytyki. Taka osoba uważa najczęściej, że jej punkt widzenia jest najbardziej trafny, a podjęte decyzje są słuszne. 5) Wydmuchiwanie dymu w dół - oznacza postawę negatywną. Osoba ta może być niezadowolona z przebiegu rozmowy lub jest w złym humorze wskutek wcześniejszych niepowodzeń. Może też ukrywać rzeczywiste odczucia i zamierzenia. 6) Chowanie żarzącego się papierosa w dłoni - wskazuje na osobę o skrytym charakterze, oszczędną w słowach i nie zawsze mówiącą to, co naprawdę myśli. Często lubi chować w rękawie przysłowiowego asa w postaci kontrargumentów lub zaskakującej informacji, które może wykorzystać, o ile znajdzie się w trudnej sytuacji. 7) Częste strzepywanie popiołu - świadczy o nerwowości czyniącej to osoby. Lubi ona wyolbrzymiać własne osiągnięcia i mówić o nich długo. Innych słucha niechętnie, wytykając przy tym ich słabostki. 8) Trzymanie papierosa w ustach - to poza charakterystyczna dla osoby będącej na bakier z etykietą, szorstką i rubaszną. Jej działania są na ogół łatwe do przewidzenia, gdyż do koronkowych akcji nie starcza mu cierpliwości. Lubi podporządkowywać sobie innych. 9) Trzymanie papierosa w prawym kąciku ust - wskazuje na dalekowzroczność, wrodzony optymizm, zaufanie do ludzi, ekspansywność, a zarazem dużą dozę entuzjazmu w pracy i w życiu prywatnym. Osoba ta nie rozpamiętuje minionych niepowodzeń, tylko szuka możliwości odniesienia sukcesu w przyszłości. 10) Trzymanie papierosa w lewym kąciku ust - określa osobę, która wie, czego chce, i nie waha się tego okazywać. Jeżeli przetrzymuje dym w ustach, jest na najlepszej drodze do pyszałkowatości. 11) Trzymanie papierosa pośrodku ust - znamionuje osobę wrażliwą, spolegliwą, łatwą w negocjacjach, ale zwracającą dużą uwagę na etykietę, sposób bycia i w ogóle kulturę życia codziennego zarówno u siebie, jak i u swoich partnerów. W rozwiązywaniu problemów kieruje się zdrowym rozsądkiem, jest daleka od nadmiernego formalizmu. 12) Kciuk zatyka lub uderza w ustnik - to charakterystyczny gest osoby, która lubi działać pod presją czasu, pod dyktatem zegarka. Normalnie trudno jest jej zmobilizować się do systematycznej pracy. W chwilach spiętrzenia spraw wyzwala w sobie dodatkowe pokłady energii i najczęściej osiąga zamierzony cel. W działaniu jest zdecydowana, stawia na swoim, prezentując przy tym dużą odporność fizyczną i psychiczną. 13) Nerwowo porusza palcami - osoba z natury nerwowa i przeżywająca wiele wątpliwości. Jej myśli szybko biegną w różnych kierunkach. Napięcie i nerwowość muszą zostać rozładowane, a najprościej uczynić to przez ruch, chociażby palcami. 14) Trzymanie papierosa między palcem środkowym a serdecznym - taki gest jest typowy dla wytrawnych graczy, w tym także graczy życiowych. Potrafią się oni zachowywać nieszablonowo i zaskakiwać partnerów inwencją. 15) Trzymanie papierosa w rozstawionych palcach - oznacza dużą zdolność dostosowania się do sytuacji i warunków gry, ale także zmienne nastroje i małą odporność psychiczną. Gest ten charakterystyczny jest dla kobiet. 15) Uchwyt flecisty - osoba trzymająca papierosa jak flet nie ma zbyt silnej woli. Łatwo ulega presji swoich oponentów, a jej ufność do ludzi graniczy nieraz z naiwnością. Odznacza się za to doskonałą pamięcią. 16) Palenie fajki - często jest objawem dążenia do zaakcentowania swojej wyższości. W praktyce zaś fajka lepiej niż papieros służy do rozładowania napięcia psychicznego. Dlatego w chwilach stresu smakosz fajki przystępuje do jej czyszczenia, nabijania i rozpalania. Samo pykanie jest już tylko rutynową czynnością, nie mającą istotnego znaczenia. Jeżeli takiemu palaczowi schowa się fajkę i przyprze go do muru ważnymi argumentami, to nie mogąc uciec w fajczany ceremoniał, pewnie wywiesi białą flagę. 17) Palenie cygara - znamionuje na ogół ludzi sukcesu lub pnących się szybko po szczeblach kariery. Jeśli podczas rozmowy palacz cygara wydmuchuje dym do góry, oznacza to, że jest w dobrym humorze i ma pozytywne nastawienie do swego rozmówcy. Jeśli wydmuchuje dym w dół, nie należy się po tej rozmowie spodziewać nic dobrego.
Postawa człowieka ma również swoją wymowę - także i w biznesie. Jej znajomość jest pomocna podczas prowadzenia negocjacji, narad i w wielu codziennych sytuacjach zawodowych, których jesteśmy uczestnikami. A oto wybrane przykłady: 1) Postawa szefa - ręce tkwią w kieszeniach spodni, a więc znikają z pola widzenia. Wyraz twarzy nieprzenikniony, a postawa wyczekująca, zmieniająca się wraz z rozwojem sytuacji. 2) Postawa szefowej lub rewolwerowca - ręce oparte na biodrach i stanie w rozkroku świadczą z jednej strony o dużej pewności siebie, a z drugiej - o skupieniu, czujności i gotowości do riposty. 3) Duet otwarty - dwóch mężczyzn stoi w pozycji otwartej, swobodnej i zaprasza trzecią osobę o podobnym statusie do przyłączenia się do nich. Gdy podchodzą następne osoby, tworzy się trójkąt, kwadrat, koło itd. Sytuacja taka może się zdarzyć w kuluarach spotkań, narad, sympozjów, podczas koktajli itp. Ten typ postawy sprzyja nawiązywaniu bliższej znajomości przełożonych z podwładnymi, gdyż nie stwarza barier występujących na ogół w relacjach szef-pracownik. 4)Duet zamknięty - to bezpośrednie, bliskie skierowanie ciał naprzeciw siebie. Dwie osoby wchodzą wzajemnie na swoje terytorium, naruszając nawet strefę osobistą, nie dopuszczając do włączenia się osób trzecich. 5) Postawa oburęczna - przełożony lub osoba o zbliżonym statusie zawodowym podczas powitania lub pożegnania chwyta zazwyczaj dłoń rozmówcy obiema rękami. Ten podwójny chwyt ma przekazać zwiększoną porcję serdeczności. Zarówno biznesmeni, a jeszcze w większym stopniu politycy, próbują tą taktyką, obliczoną na pokaz, podkreślić szczególną życzliwość dla drugiej strony. W rzeczywistości człowiek oburęczny jest bardzo zaborczy i daleki od naturalnej i bezinteresownej serdeczności. 6) Protekcjonalna uprzejmość - tak wita gościa ktoś, kto najczęściej zajmuje wyższą pozycję w hierarchii służbowej. Jego lewa ręka położona na ramieniu gościa z jednej strony ma świadczyć o serdeczności lub ją udawać, a z drugiej - trzyma gościa na dystans, czyli sam ingeruje w jego strefę osobistą, a od swojej trzyma go na bezpieczną odległość. Wymowa takiego gestu jest następująca: „Wszystko w porządku, będziemy ze sobą współpracować, ale na moich warunkach". 7) Trójkąt otwarty - to spotkanie równoprawnych partnerów, bez napięcia czy wrogości. Wszyscy są zadowoleni, nikt nie preferuje nikogo. Doskonały klimat do nawiązywania owocnych kontaktów zawodowych.
Obserwacje grupy psychologów brytyjskich z Manchesteru (A. Dickinson, J.G. Aurey, K. Robson) dowodzą, że po tym, jaki układ nóg przyjmujemy podczas siedzenia, można uzyskać wiele cennych informacji o naturze tej osoby. Przyjrzyjmy się temu na przykładzie nóg kobiecych. 1) Stopy do środka - cechują osobę sumienną i punktualną, lecz bez większej inicjatywy. Można powierzać jej odpowiedzialne zadania, ale trzeba wiedzieć, że nie wyjdzie poza utarty schemat myślenia i działania. 2) Stopy rozchylone - ujawniają osobę dynamiczną i zdecydowaną w działaniu, nie lubiącą analizować problemów ani zagłębiać się w istotę sprawy. To natura otwarta i komunikatywna, a czasami nawet zbyt wiele mówiąca. 3) Stopa na stopę - oznacza naturę niezależną, z trudem zmieniającą poglądy na temat ludzi i spraw. Na co dzień jest osobą pogodną i wesołą, nie cierpi zbytniej dyscypliny oraz wszelkich ograniczeń. 4) Noga na nogę - charakteryzuje osobę ambitną, która chętnie przyjmuje pozę mądrej, doświadczonej i przyjaznej dla innych. Dba o swoje sprawy materialne i potrafi je wyegzekwować. 5) Stopy skrzyżowane - wyrażają zrównoważenie i konsekwencję. Takiej osoby nie przeraża banał, jak również dobrze się czuje w towarzystwie intelektualistów. Jest miła i lubiana przez otoczenie. 6) Stopy złączone - zdradzają skłonność do refleksji, a także dokładność i skromność. W stosunku do osób ze swojego otoczenia taki człowiek zachowuje pewien dystans, a w towarzystwie sztywność.