Archiwum 24 lipca 2010


Clipy 
lip 24 2010 SAHARA - Tyalee
Komentarze: 0

hjdbienek : :
Transformacja 
lip 24 2010 Czysta Nauka - Telepatia cz. 3 lektor PL
Komentarze: 0

hjdbienek : :
Homo Sapiens 
lip 24 2010 Narodziny i śmierć: krążenie bez początku...
Komentarze: 0


Gdy rozmawiamy z pionierami psychologii, którzy odważyli się zająć „wyższymi", spirytualnymi rejonami naszej psychiki, napotykamy jako pierwszego jej sławnego przedstawiciela Carla Gustawa Junga (1875 - 1961). Jung interesował się wszelkimi nie-ortodoksyjnymi tematami, wśród nich także wschodnimi wyobrażeniami wiary, znajdującymi się chwilowo w centralnym punkcie nowej świadomości. Jest on przez wielu uważany za przecierającego drogi nowoczesnej psychologii, która była zaliczana do zakresu mistyki i ezoteryki, tak jak nowoczesna fizyka kwantowa dzisiaj przekroczyła już granice metafizyki.
Nic więc dziwnego, iż ta nowa psychologia zajęła się szerzej reinkarnacją. Badania prowadzono różnymi metodami, docierając daleko poza przeszłość naszej doczesnej osobowości, naszego dzieciństwa - w przeszłość naszej duszy, będącej o wiele starszą aniżeli liczymy sobie lat w naszym obecnym życiu.  Jakie znaczenie ma dla nas wiedza o naszym wcześniejszym życiu?.
Ta transpersonalna psychologia, określana jako postępowa gałąź nowej psychologii, zajmuje się życiem przed śmiercią z wewnętrznego rozpoznania, które może się w ludzkiej świadomości rozszerzyć w wymiar przekraczający nasze doczesne, ziemskie „ja" (transpersonalizm - przekraczanie osobowości albo wykraczanie poza osobowe „ja"). Jako jeden z twórców transpersonalistycznej psychologii ceniony jest Stanislav Grof, znany ze swoich psychodelicznych badań z LSD. „Pod wpływem środków psychodelicznych śmierć i ponowne narodziny przeżywane były często w poruszających obrazach, które są porównywalne z szamańską tradycją, z eschatologicznymi mitami, religijnymi misteriami.
Grof udowadniał swoimi eksperymentami, że człowiek w zmienionym stanie świadomości miejsca-czasu-kontynuacji wykracza poza granicę ludzkiego poznania i posiada przeżycia związane z narodzinami, odkrył, iż przeżycia śmierci i ponownego urodzenia stanowią odpowiednik przebiegu biologicznego porodu. Przebieg porodu jest przeżywany przez niemowlęta jako śmierć i ponowne narodziny. Dziecko ma wrażenie, że umiera i przeżywa wejście w nowy, całkowicie nieznany świat. Warunki, w jakich znajduje się po swoich narodzinach, są mu tak samo obce, jak umierającemu przejście na drugą stronę.
„Mówi się, że natura nie czyni żadnych skoków. Poród jest jednak takim skokiem. Gwałtowna zamiana między dwoma płaszczyznami bytu", mówi znany lekarz położnik Frederick Leboyer. Poród jest jakby runięciem bezpiecznego świata w ciele matki, z którym niemowlę związane jest sennymi przeżyciami. Pisze o tym Stanislav Grof: „Sposób śmierci i ponownych narodzin odpowiada trzeciemu klinicznemu stadium porodu. Gdy wypychanie przez kanał rodny jest zakończone, następuje natychmiastowa ulga i odprężenie". Niemowlę rozpoczyna swoją nową egzystencję jako odrębne indywiduum w świecie, któremu będzie musiało zaufać. Czy nie jest dla wszystkich jasne, jak ogromne znaczenie ma sposób, w jaki przyjmiemy tutaj nowego przybysza po ciężkim procesie przychodzenia na ten nowy świat? Niejedno biedne dziecko w błyszczącym oświetleniu i zimnej atmosferze sali porodowej, oślepione światłem tego świata, będzie zapewne sądziło, że zostało wpakowane do piekła! Dzięki takim ludziom, jak Frederick Leboyer, Elisabeth Kübler-Ross, Stanislav Grof i wielu innych, którzy swoje życie poświęcili badaniom cudu urodzenia i śmierci, mogliśmy w międzyczasie przygotować naszym dzieciom łagodne narodziny. Może będzie się nam także udawało coraz bardziej zamknąć nasz koniec życia „łagodną śmiercią"!
Jak nam wiadomo dzięki psychoterapeutycznym metodom rebirthingu, wiele naszych lęków i związanych z nimi przykładów zachowania (jak na przykład strach przed śmiercią, przed życiem, przed przyszłością, przed uduszeniem się, lęki egzystencjalne, lęki przed obrażeniami fizycznymi) jest następstwem przeżyć doznawanych podczas porodu. Ponowne przeżycie przebiegu porodu ma znaczenie uwalniające i lecznicze. Inne techniki psychoterapii, jak terapia metamorficzna, idą jeszcze o krok dalej, tzn. do okresu sprzed porodu albo nawet sprzed poczęcia.
Istnieją rzekomo paralele w przeżyciach przychodzącego na świat w czasie porodu i umierającego, które powodują bardzo podobne odczucia i konsekwencje. Publicysta naukowy Patrice van Eersel zgromadził mnóstwo materiałów o śmierci i „drugim świecie". Doszedł on do wniosku, że opisane przez Grofa doświadczenia wykazują zdumiewające paralele do przeżyć z pogranicza śmierci. Czy nie można wyciągnąć stąd ostatecznych wniosków, iż ponowne przeżycie i przypomnienie wcześniejszego życia oddziaływuje na nas tak samo pozytywnie? Później chcemy zająć się tym dokładniej.
Badaczom i przedstawicielom transpersonalnej psychologii zawdzięczamy, po pierwsze, że teoria reinkarnacji została tu podbudowana również od strony psychologicznej i, po drugie, że osiągnęliśmy zachodnie rozumienie zasad karmy: rozumiemy, iż doświadczenia, które poczyniliśmy w naszych poprzednich życiach, znajdują się w stosunku przyczynowo-skutkowym do naszego obecnego życia.

hjdbienek : :