Universum

To ćwiczenie warto wykonać w samotności, gdzieś w naturalnym otoczeniu. 1. Przyjrzyj się własnym zainteresowaniom, wartościom i umiejętnościom. Kolejnym krokiem jest odkrycie, jak te zainteresowania i wartości łączą się w całość, tworząc misję. Można to zrobić, wyobrażając sobie wspaniały, pełny i znaczący obraz tego, czemu mógłbyś poświęcić swoje życie. Ta wizja zostanie uformowana z zainteresowań, wartości i obecnych celów. Zacznij się bawić oglądanymi obrazami. Reprezentują one jakiś rodzaj kierunku, który chcesz obrać. Zyskując poczucie tego, czym może być Twoja misja, spójrz na migawki siebie samego wykonującego to, co kochasz robić. Migawki Twoich możliwości. 2. Skoncentruj się na bohaterach i bohaterkach. Przyjrzyj się temu, co robią Twoi idole. Zobacz siebie robiącego rzeczy dające Ci to samo uczycie, które pojawia się, gdy o nich myślisz. Przyjrzyj się obrazom osoby, którą chciałbyś się stać. Wszystkie obrazy, które Ci się nie podobają, mogą zniknąć. 3. Wyreżyseruj film o sobie. Zobacz siebie takim, jakim chciałbyś się stać — robiącym rzeczy, które kochasz. Cokolwiek zdecydujesz się umieścić na ekranie, jesteś Spielbergiem, jesteś reżyserem. Spójrz na obrazy, które wzbudzają w Tobie namiętności. Możesz się nimi pobawić. Udawaj, że jesteś pośrodku trójwymiarowego kina. W tym miejscu możesz oglądać, słyszeć i odczuwać z wielką dokładnością. Zwróć uwagę na to, jak wiele widzisz, pozwalając, by oglądanym przed sobą wizualnym pokazem pokierowała wewnętrzna mądrość. Wyobraź to sobie, poczuj, ciesz się tym. Obrazy są często bardzo blisko i pełne nasyconych barw. Przyjrzyj się sobie, jak żyjesz zgodnie ze scenariuszem, który przyprawia Cię o radosny dreszcz. Możesz powiększyć tę oglądaną świetlaną, radosną i ekscytującą przyszłość. W tej przyszłości możesz robić to, co kochasz, i osiągać to, w co wierzysz. 4. Przypomnij sobie swoje najważniejsze wartości. Oglądając scenariusz misji, zrób spis swoich najgłębszych wartości. Zauważ, jak Twoje wartości i obrazy potrafią się wspólnie dopasować z niezwykłą spójnością. 5. Poproś o pomoc swoją wewnętrzną mądrość. Poproś, by Twoja wewnętrzna mądrość, najwyższe siły lub Bóg pokierowały Twoją wizją. Będzie ona bardziej odkryciem niż tworem. Niech przyjdzie do Ciebie sama. Poproś, a się pojawi. Nie spiesz się. Spokojnie przyjrzyj się i wsłuchaj w te aspekty życia, które łączą się w całość budzącą w Tobie olbrzymi zapał. Obejrzyj kolejne obrazy. Pozwól, by minęło trochę czasu. Przypatrz się różnym, jasnym, radosnym, powiększonym, kolorowym obrazom tego, co mógłbyś stworzyć w swoim życiu. Obrazy mogą zacząć płynąć w określonym kierunku, łącząc się i reprezentując wiele z obecnych celów, niektóre z rzeczy, których pragniesz. Popatrz, jak przekształcają się w rodzaj wielkiej wizjonerskiej kolekcji obrazów, która reprezentuje cel i misję. 6. Zrób, co należy. Niech to trwa tyle, ile trzeba — pięć minut, godzinę, całe popołudnie. Tworzysz własne życie i własną przyszłość. Na koniec wszystko zapisz. Twoje obrazy są tak atrakcyjne, że masz już pewne wrażenie tego, jaka jest Twoja misja. Teraz możesz ją dopracować. Poproś siedzącego w Tobie wizjonera o dar tej życiowej wizji. Teraz, gdy potrafisz ujrzeć wizję tego, do czego chciałbyś wnieść swój wkład, możesz ją przekształcić w powód do pracy — kierunek, w jakim możesz skanalizować swoje wysiłki. Astronauta Rusty Schweickart rozumiał istotę relacji między wizją całości a określonym kierunkiem. Jego doznania podczas oglądania Ziemi z kosmosu pomogły mu odkryć własną misję. Oto jak to opisuje: Służące potrzebom całej planety instytucje mają fundamentalne ograniczenia, ponieważ służą one najlepiej rzeczom, które w hierarchii stoją pod nimi, i najgorzej rzeczom, które w hierarchii są nad nimi. Niestety, działają w oparciu o strach. Pewna intelektualna zdolność, która przejawia się okazjonalnie u wszystkich z nas, polega na tym, by zrozumieć, że nasze przetrwanie zależy raczej od innych ludzi wokół nas, niż od bycia skoncentrowanym wyłącznie na sobie. Uważam, że w wielu instytucjach nie wykonano intelektualnego wysiłku zrozumienia tej prawdy. Zasadniczo tego rodzaju instytucje, bez względu na to, czy chodzi o rządy czy korporacje, są w pewnym stopniu ograniczone intelektualnie... i zmienią się jedynie dla pojedynczych jednostek, które chcą wyrazić się indywidualnie lub zbiorowo. Schweickart nadał swojej misji kierunek, promując wizję widoku całego globu z kosmosu poprzez współzałożenie Stowarzyszenia Badaczy Kosmosu. Grupa wydała książkę The Home Planet i jest zaangażowana w wiele innowacyjnych projektów. Emocjonalnie inspirujące doświadczenie oglądania swej wizji należy pchnąć w odpowiednim kierunku. To właśnie zrobił Rusty Schweickart. Na tym polega różnica między jałowym marzycielem a osobą z misją.

1. Pomyśl o niektórych ze swoich zainteresowań, miłości i pragnień. Przyjrzyj się celom, do których aktualnie dążysz. Następnie spójrz w przyszłość i zobacz, jak te cele zostają osiągnięte. Dużo o nich wcześniej myślałeś. Wybierz najważniejsze z tych, które przychodzą Ci do głowy. Możesz wybrać dwa, trzy, a nawet więcej. Te cele to przyszłość, której pragniesz. 2. Określ swoje wartości i zasady. W dowolny najprzyjemniejszy sposób zatrzymaj je w myślach. Bierz kolejno każdy z ustalonych celów: obejrzyj go, posłuchaj i doświadcz tego, że jest to Twój własny cel. Po zakończeniu tych czynności zadaj sobie pytanie: „Co wartościowego niesie w sobie ten cel?". Jeśli celem są podróże, odpowiedzią może być na przykład: „nauka" lub „zabawa". Jeśli celem jest nowa praca, odpowiedzią na pytanie o jego wartość mogą być słowa „podekscytowanie" lub „wyzwanie". Odpowiedź może składać się z jednej lub kilku wartości. W przypadku Teda Turnera jego wartościami mogłyby być ład, rozwiązywanie problemów i podekscytowanie. Wydaje się, że Susan Butcher ceni miłość, troskę i przetrwanie. Zazwyczaj odpowiedź składa się z pojedynczych słów lub zwrotów, których przykłady znajdują się w poniższym zestawieniu wartości i zasad. 3. Zrób listę swych wartości i zasad. Teraz przejdź przez listę zapisanych w myślach celów, zadając pytanie: „Jakie wartości ma ten cel dla mnie?". Zrób listę. 4. Odszukaj najgłębsze wartości. Na koniec otrzymasz listę najgłębszych wartości i zasad. Teraz zadaj sobie pytanie: „Co jest dla mnie ważne, jeśli chodzi o te wszystkie wartości?". Odpowiedź, która przyjdzie na myśl, będzie jeszcze ważniejszą wartością. Poznanie ważnych, najgłębszych wartości jest kluczowym aspektem zrozumienia samego siebie. Uświadom sobie, jak Twoje wartości motywują Cię do działania i do osiągania sukcesów. 5. Zapisz nazwę najważniejszej wartości lub zasady. Zapisz te wartości i zasady na przyszłość. ZASADY I WARTOŚCI autonomia bezstronność biegłość dążenie do doskonałości dynamiczność elegancja entuzjazm godność harmonia humor kreatywność mądrość miłość niepowtarzalność odwaga pewność piękno pobudzanie do zmian poczucie bezpieczeństwa podekscytowanie pomaganie innym pomysłowość porządek prawdomówność prostota radość radość życia rewolucja spełnienie sprawiedliwość szczerość szczęście troskliwość tworzenie lepszego świata umiejętność uczenia się umiejętność rozwiązywania problemów użyteczność wdzięk wesołość wiara w siebie witalność wolność współdziałanie wykorzystanie potencjału wytrwałość wyzwanie Istnieją trzy sposoby uświadomienia sobie swych najgłębszych wartości. Najczęściej spotykanym jest sytuacja, w której zostają naruszone. Jeśli dzieje się coś, co w jakikolwiek sposób wywołuje uczucie niepokoju, zdenerwowania lub niestosowności, to w tym doświadczeniu jest obecna wartość. Kiedy ktoś odnosi się do Ciebie w lekceważący sposób i jesteś z tego powodu zły, złość wypływa z potrzeby poszanowania — chcesz być traktowany z szacunkiem w relacjach międzyludzkich. Jeśli w związku z nadchodzącym wydarzeniem odczuwasz niepokój, ponieważ nie jesteś pewny, jak dobrze wypadniesz, to u podstaw tego uczucia leży potrzeba doskonałości. Często to, co najbardziej cenimy, określają nasze najboleśniejsze przeżycia. Zrozumieć własne wartości możemy również poprzez zdarzenia, które je spełniają. To wspaniałe uczucie, gdy ktoś traktuje Cię z niezwykłym szacunkiem, pomagając w potrzebie, nawet jeśli wiąże się to z dużym ryzykiem. Te emocje wzbudzają znajdującą się w Twoim wnętrzu potrzebę szacunku. Czasami do działania zainspiruje Cię oglądanie ulubionych rozgrywek sportowych lub wydarzenie artystyczne. Te emocje wskazują na Twoje najgłębsze wartości, bez względu na to, czy nazwiesz je doskonałością, mistrzostwem, pięknem czy czymkolwiek innym. Uczucia są znacznie ważniejsze od nazw. To nie słowa są rzeczywistymi wartościami, tak samo jak pozycje w menu ulubionej restauracji nie są faktycznym posiłkiem, który reprezentują. Wartości to zestaw uczuć, które pozwalają Ci rozpoznać, co jest dla Ciebie ważne. Trzeci sposób doświadczania najgłębszych wartości polega na świadomym zbadaniu własnego wnętrza. Każdy z nas może odkryć i poczuć swe najgłębsze wartości poprzez głęboką medytację. Odkryte wartości i zasady należy następnie połączyć z całościową wizją tego, co możesz zrobić z własnym życiem. Wróćmy do Teda Turnera. Po przeanalizowaniu swoich wartości i zasad zaczął gorliwie wykonywać swą misję. Jego nowo odkryte wartości i zasady doprowadziły do pełnej wizji misji. Dlaczego na przykład stworzył Igrzyska Dobrej Woli, które w 1986 i 1990 roku przyniosły 8 milionów dolarów strat? „Zrobiłem to, aby oba kraje znów znalazły się razem na boisku. Mogłem po prostu powiedzieć, że Rosjanie chcą być naszymi przyjaciółmi" — powiedział. Zapytany o to, dlaczego żyje takim życiem, odpowiedział: Chciałem tylko sprawdzić, czy się nam uda — jak Krzysztof Kolumb. Kiedy robisz coś, co nigdy wcześniej nie zostało zrobione, pływasz po nieznanych wodach, nie znając kierunku, nie wiedząc, co się odkryje, gdy się gdzieś dotrze. Przynajmniej jednak gdzieś dążysz... Potężny wpływ przekazu wiadomości telewizyjnych powoduje, że ciąży na nas odpowiedzialność, która nie polega na tworzeniu bogactwa, ale na wywieraniu wpływu na społeczności, których częścią jesteśmy. A nasza społeczność... to nie tylko lokalne rynki, czy nawet nasz kraj, ale świat, w którym żyjemy.... Dlaczego nie dążyć do tego, by przez następnych dziesięć lat doprowadzić do zawarcia pokoju na Ziemi? Dlaczego w roku 2010 nie wyzerować kalendarzy i nie zacząć nowej epoki? Niech lata przed zawarciem pokoju będą wiekiem B.P., a po jego zawarciu — A.P. To mógłby być największy zaszczyt, jakim moglibyśmy obdarzyć nasze pokolenie. Gdybyśmy to zrobili, ludzie wciąż byliby tutaj za dwa tysiące lat. Co typowe dla misji wielkich ludzi sukcesu, jego wizją motywacyjną jest olbrzymie, prawie nieosiągalne marzenie. I właśnie tego chce. Wierzy, że ludzie powinni ustawiać cele, których mogą nigdy nie osiągnąć. „Nie spocznę, zanim nie zostaną rozwiązane wszystkie problemy świata. Bezdomność, AIDS. Jestem w świetnej formie. Ale problemy mnie przeżyją — nie ma dwóch zdań". Choć jego misja jest ogromna, także i ona się rozwija. Zebrał zasoby, aby wspomóc jej realizację. Stworzył Igrzyska Dobrej Woli, aby wzbudzić uczucie łączności i przyjaźni między milionami ludzi, którzy oglądają telewizję pomiędzy kolejnymi olimpiadami. Zapewnia światową sieć komunikacyjną poprzez telewizję kablową. Misję Teda Turnera motywuje wielka wizja możliwości. To jedna z rzeczy, która dodaje jego życiu atrakcyjności. Żadna relacja z osiągnięć w dzisiejszym świecie nie będzie pełna bez opisu Buckminstera Fullera. Wynalazca kopuły geodezyjnej, imiennik niezwykłej, nowo odkrytej rodziny molekuł bukministerfullerenów (buckyball w skrócie), twórca mapy i samochodu Dymaxion, a także wielu innych wynalazków, znany jest na całym świecie jako jeden z głównych myślicieli i wizjonerskich wynalazców dwudziestego wieku. Do 1968 roku liczba oryginalnych opublikowanych pozycji związanych z pracą Fullera przekroczyła 100 rocznie. Jak to się stało, że Buckminster Fuller osiągnął w swoim życiu tak wiele? Zaczęło się od misji, którą odkrył podczas pewnej samotnej nocy. Po śmierci czteroletniej córki Alexandry w wyniku choroby, dwukrotnym usunięciu z Harvardu, utracie firmy, ruinie finansowej i narodzinach drugiego dziecka pogrążył się w depresji z myślami samobójczymi. Buckminster Fuller stał na krawędzi mrocznej przyszłości. Kiedy pewnej samotnej nocy w 1927 roku wpatrywał się w ciemną głębię jeziora Michigan, w jego życiu nastąpił przełom. „Dlaczego jestem skończonym nieudacznikiem?" — zadał sobie pytanie. Mógł skoczyć lub zacząć przemyślenia. Wybrał to drugie. Rozpoczął formowanie życiowej misji. Po intensywnych rozważaniach doszedł do wniosku, że sam nie ma prawa określać swojej wartości dla świata i że musi zawierzyć swój los mądrości Boga. W fascynującej relacji wyjaśnia swe odkrycie: Wierzę w niepodzielność przewidującej najwyższej inteligencji, którą możemy nazywać „Bogiem"... „Kto lepiej wie — ja, czy Bóg — jaką wartość przedstawiam dla integralności wszechświata?". Odpowiedzią było: „Nie wiesz i nie wie tego żaden człowiek, ale Twoja wiara ustalona tylko na podstawie doświadczeń narzuca uznanie intuicyjnej mądrości faktu Twojego istnienia". Mówiąc najwidoczniej sam do siebie, powiedziałem: „Nie masz prawa eliminować siebie. Nie należysz do siebie. Należysz do wszechświata. Sens Twojego istnienia będzie zawsze dla Ciebie niezrozumiały, ale możesz założyć, że go wypełniasz, jeśli użyjesz siebie do przekształcenia całego swojego doświadczenia dla najwyższych korzyści ogółu. Ty i wszyscy ludzie są tutaj dla innych". Wraz z realizacją swej misji rosła jego tożsamość zawodowa. Nazywał siebie samego „wszechstronnym przewidującym odkrywcą nauki o projektowaniu". Jak widać z jego relacji, przeszedł przez pierwsze trzy etapy procesu odkrywania misji. Ukończył etap trzeci — opracował główną wizję celu swojego życia oraz swojej tożsamości jako osoby.