Universum

1. Cofnij się w czasie. Pamiętasz, jak jako małe dziecko osiągałeś świetne wyniki w nauce? Wsiądź do wyimaginowanego wehikułu czasu i cofnij się do tych momentów z wczesnego dzieciństwa. Poświęć na to tylko chwilę. Wyobraź sobie, że wracasz do tego szczęśliwego dziecięcego czasu przyspieszonej nauki. Przyjrzyj się przez moment, jak to jest. Zauważ, że ludzie są bardzo duzi — Ty patrzysz na nich z dołu. Tyle się dzieje. 2. Zwróć uwagę na swój potencjał do nauki Uczysz się aktywnie i z pasją. Uczysz się mnóstwa nowych rzeczy, zwłaszcza języka. Poznajesz piętnaście do trzydziestu nowych słów dziennie. Nawet o tym nie wiedząc, uczysz się setek zasad gramatycznych. Ta zdolność do nauki pozostaje w Tobie. 3. Sporządź wykaz swych talentów. Masz 15 miliardów komórek mózgowych, które razem błyskają obwodem tysiąca miast. Twoje uszy mogą usłyszeć dźwięki o 1600 różnych częstotliwościach w granicach od 20 do 20 000 pełnych cykli na sekundę. Twoje oczy potrafią dostrzec pojedynczy foton światła. 800 000 włókien w każdym z nerwów optycznych transmituje więcej informacji z 132 milionów pręcików i czopków do mózgu niż największy na świecie komputerowy system optyczny. Ponad 300 milionów maleńkich pęcherzyków płucnych dostarcza tlen do 100 trylionów komórek w całym ciele. Twoje 206 kości i 656 mięśni tworzy bardziej zróżnicowany funkcjonalnie system możliwości niż ten w każdym innym znanym stworzeniu. A te i inne niezwykłe zdolności funkcjonowania i uczenia się można zastosować na wiele różnych sposobów. Nie da się zliczyć wszystkich Twoich umiejętności — jest ich zbyt wiele. 4. Utwórz pojedynczy obraz. Teraz, wyobrażając sobie umiejętność uczenia się, możesz zobaczyć te rodzaje zdolności jako jeden jasny obraz ludzkiego systemu nerwowego — niezrównanego w znanym wszechświecie systemu możliwości funkcjonalnych. Jeśli kiedykolwiek zwątpisz we własne możliwości osiągnięcia misji, ten obraz może powrócić i być rzeczywistym spisem Twoich talentów, zmieniając wątpliwość w pewność siebie.

W odkryciu własnej niepowtarzalnej misji pomogą Ci zawarte w tej części ćwiczenia. Musisz je tylko dokładnie wykonać. Posiadasz niepowtarzalną kombinację zainteresowań, pragnień i rozwiniętych umiejętności, jak również szeroki zbiór nierozbudzonych jeszcze talentów. Odkrycie własnej misji oraz życie z nią ujednolici Twoje zainteresowania i wrodzone talenty, gdy rozwijać się będzie tkwiący w Tobie uczeń. Tę umiejętność nauki możesz stosować w życiu, wiedząc, że w każdym jego punkcie możesz obrać nowy kurs, nowy kierunek działania, nową misję. Jesteś w stanie odkryć i żyć swoją misją. Jeśli uwierzysz, że możesz, tak właśnie się stanie. Dlaczego? Ponieważ ta wiara uaktywnia w Tobie te same fenomenalne możliwości, jak w przypadku wspaniałych podziwianych przez Ciebie ludzi sukcesu. Jeśli jedna osoba potrafi coś zrobić — każdy może się tego nauczyć. W przedstawionym dalej procesie odkrywania misji wspominamy o kilku dawnych i współczesnych wielkich ludziach. Dowiesz się, w jaki sposób ujrzeć wzorzec ich motywacji. Te wzorce to kwestia postawy.

Większość ludzi nie ma poczucia misji. Ma raczej pracę lub karierę. „Uczęszcza" do szkoły. „Chodzi" do pracy. Studs Terkel w swoim klasycznym badaniu, w którym sprawdzał, jak Amerykanie postrzegają swoją pracę, stwierdza: Wiele osób ledwo skrywa swe niezadowolenie. Tak samo głośno słychać bluesy niebieskich, jak i jęk białych kołnierzyków. „Jestem maszyną" — mówi spawacz. „Czuję się jak w klatce" — twierdzi kasjer w banku. Wtóruje mu portier hotelowy. „Pracuję jak muł" — stwierdza hutnik. „Nawet małpa potrafiłaby robić to, co ja" — twierdzi pracownik imigracyjny. „Traktują mnie jak przedmiot" — mówi modelka. Pracownicy umysłowi i fizyczni mówią to samo: „Jesteśmy robotami". Niezadowolenie z pracy tak wielu osób prowadzi do rozłamu w ich życiu. Tacy ludzie dzielą swój czas na to, co muszą zrobić, by zarobić na życie, i na to, co chcą robić dla przyjemności. Rozdwojone życie rozpoczyna się w szkole podstawowej od lekcji i przerwy. Ciągnie się przez lata pracy i kończy dopiero na emeryturze. Jednak wielcy ludzie sukcesu całkowicie wykraczają poza dychotomię pracy i zabawy — robią to, co kochają, i kochają to, co robią. Studs Terkel usłyszał to wyraźnie od Nory Watson: „Uważam, że większość z nas szuka powołania, nie pracy... Praca jest przeważnie zbyt ciasna dla naszej duszy. Sama praca nie wystarcza ludziom". Bez względu, jak to nazwiesz: poszukiwaniem, powołaniem, wielkim celem lub misją, osobom, które odkryły to dla siebie, daje silny powód, by być na świecie. Musisz znaleźć misję, która przyciągnie Cię i zwabi, budząc pasję i wywołując dreszcz emocji. To rozpali Twój zapał: będziesz się budził podekscytowany; będziesz dążył do tego, by każdy dzień był arcydziełem. Właśnie takie zachowanie charakteryzuje osobę z życiową misją. Skąd wiesz, że nie odkryłeś jeszcze swojej misji? To sprawa podejścia i stylu życia. Zadaj sobie pytanie, czy masz pracę lub czy tworzysz własne marzenie? Czy chodzisz do pracy i bawisz się w czasie wolnym lub tak bardzo kochasz swoją pracę, że Twoje myśli krążą wokół niej nawet podczas wakacji? Bez względu na odpowiedź w tym rozdziale znajdziesz procesy oraz sposoby, które Ci pomogą. Jeśli już cieszysz się posiadaniem życiowej misji, ten rozdział jeszcze bardziej ją rozjaśni i zwiększy pasję. Z drugiej strony, jeśli dotychczas Twoje życie było beznamiętne, podzielone na harówkę w pracy dla pieniędzy i sporadyczną zabawę, tutaj pomożemy Ci odkryć własną misję. Niektórzy ludzie nie zastanawiają się nad swoją misją, gdyż nawet przez myśl im nie przechodzi, że są w stanie ją wypełniać. Aby zlikwidować ten nonsens, przypomnijmy sobie, że jesteśmy wspaniałymi uczniami. W stworzeniu wyobrażenia siebie jako wspaniałego ucznia pomoże kolejne ćwiczenie. Ćwiczenie to możesz wzbogacać według własnych upodobań. Jeśli chcesz, dodaj umiejętności duchowe, umysłowe, a także inne niepowtarzalne możliwości, które posiadasz. Możesz to robić przez pewien okres codziennie. W miarę praktyki stworzony obraz może stać się ciągłym i bezpośrednio dostępnym systemem przekonań, który będzie Cię utwierdzał we wszystkich podjętych działaniach.