Universum

1. Pomyśl o niektórych ze swoich zainteresowań, miłości i pragnień. Przyjrzyj się celom, do których aktualnie dążysz. Następnie spójrz w przyszłość i zobacz, jak te cele zostają osiągnięte. Dużo o nich wcześniej myślałeś. Wybierz najważniejsze z tych, które przychodzą Ci do głowy. Możesz wybrać dwa, trzy, a nawet więcej. Te cele to przyszłość, której pragniesz. 2. Określ swoje wartości i zasady. W dowolny najprzyjemniejszy sposób zatrzymaj je w myślach. Bierz kolejno każdy z ustalonych celów: obejrzyj go, posłuchaj i doświadcz tego, że jest to Twój własny cel. Po zakończeniu tych czynności zadaj sobie pytanie: „Co wartościowego niesie w sobie ten cel?". Jeśli celem są podróże, odpowiedzią może być na przykład: „nauka" lub „zabawa". Jeśli celem jest nowa praca, odpowiedzią na pytanie o jego wartość mogą być słowa „podekscytowanie" lub „wyzwanie". Odpowiedź może składać się z jednej lub kilku wartości. W przypadku Teda Turnera jego wartościami mogłyby być ład, rozwiązywanie problemów i podekscytowanie. Wydaje się, że Susan Butcher ceni miłość, troskę i przetrwanie. Zazwyczaj odpowiedź składa się z pojedynczych słów lub zwrotów, których przykłady znajdują się w poniższym zestawieniu wartości i zasad. 3. Zrób listę swych wartości i zasad. Teraz przejdź przez listę zapisanych w myślach celów, zadając pytanie: „Jakie wartości ma ten cel dla mnie?". Zrób listę. 4. Odszukaj najgłębsze wartości. Na koniec otrzymasz listę najgłębszych wartości i zasad. Teraz zadaj sobie pytanie: „Co jest dla mnie ważne, jeśli chodzi o te wszystkie wartości?". Odpowiedź, która przyjdzie na myśl, będzie jeszcze ważniejszą wartością. Poznanie ważnych, najgłębszych wartości jest kluczowym aspektem zrozumienia samego siebie. Uświadom sobie, jak Twoje wartości motywują Cię do działania i do osiągania sukcesów. 5. Zapisz nazwę najważniejszej wartości lub zasady. Zapisz te wartości i zasady na przyszłość. ZASADY I WARTOŚCI autonomia bezstronność biegłość dążenie do doskonałości dynamiczność elegancja entuzjazm godność harmonia humor kreatywność mądrość miłość niepowtarzalność odwaga pewność piękno pobudzanie do zmian poczucie bezpieczeństwa podekscytowanie pomaganie innym pomysłowość porządek prawdomówność prostota radość radość życia rewolucja spełnienie sprawiedliwość szczerość szczęście troskliwość tworzenie lepszego świata umiejętność uczenia się umiejętność rozwiązywania problemów użyteczność wdzięk wesołość wiara w siebie witalność wolność współdziałanie wykorzystanie potencjału wytrwałość wyzwanie Istnieją trzy sposoby uświadomienia sobie swych najgłębszych wartości. Najczęściej spotykanym jest sytuacja, w której zostają naruszone. Jeśli dzieje się coś, co w jakikolwiek sposób wywołuje uczucie niepokoju, zdenerwowania lub niestosowności, to w tym doświadczeniu jest obecna wartość. Kiedy ktoś odnosi się do Ciebie w lekceważący sposób i jesteś z tego powodu zły, złość wypływa z potrzeby poszanowania — chcesz być traktowany z szacunkiem w relacjach międzyludzkich. Jeśli w związku z nadchodzącym wydarzeniem odczuwasz niepokój, ponieważ nie jesteś pewny, jak dobrze wypadniesz, to u podstaw tego uczucia leży potrzeba doskonałości. Często to, co najbardziej cenimy, określają nasze najboleśniejsze przeżycia. Zrozumieć własne wartości możemy również poprzez zdarzenia, które je spełniają. To wspaniałe uczucie, gdy ktoś traktuje Cię z niezwykłym szacunkiem, pomagając w potrzebie, nawet jeśli wiąże się to z dużym ryzykiem. Te emocje wzbudzają znajdującą się w Twoim wnętrzu potrzebę szacunku. Czasami do działania zainspiruje Cię oglądanie ulubionych rozgrywek sportowych lub wydarzenie artystyczne. Te emocje wskazują na Twoje najgłębsze wartości, bez względu na to, czy nazwiesz je doskonałością, mistrzostwem, pięknem czy czymkolwiek innym. Uczucia są znacznie ważniejsze od nazw. To nie słowa są rzeczywistymi wartościami, tak samo jak pozycje w menu ulubionej restauracji nie są faktycznym posiłkiem, który reprezentują. Wartości to zestaw uczuć, które pozwalają Ci rozpoznać, co jest dla Ciebie ważne. Trzeci sposób doświadczania najgłębszych wartości polega na świadomym zbadaniu własnego wnętrza. Każdy z nas może odkryć i poczuć swe najgłębsze wartości poprzez głęboką medytację. Odkryte wartości i zasady należy następnie połączyć z całościową wizją tego, co możesz zrobić z własnym życiem. Wróćmy do Teda Turnera. Po przeanalizowaniu swoich wartości i zasad zaczął gorliwie wykonywać swą misję. Jego nowo odkryte wartości i zasady doprowadziły do pełnej wizji misji. Dlaczego na przykład stworzył Igrzyska Dobrej Woli, które w 1986 i 1990 roku przyniosły 8 milionów dolarów strat? „Zrobiłem to, aby oba kraje znów znalazły się razem na boisku. Mogłem po prostu powiedzieć, że Rosjanie chcą być naszymi przyjaciółmi" — powiedział. Zapytany o to, dlaczego żyje takim życiem, odpowiedział: Chciałem tylko sprawdzić, czy się nam uda — jak Krzysztof Kolumb. Kiedy robisz coś, co nigdy wcześniej nie zostało zrobione, pływasz po nieznanych wodach, nie znając kierunku, nie wiedząc, co się odkryje, gdy się gdzieś dotrze. Przynajmniej jednak gdzieś dążysz... Potężny wpływ przekazu wiadomości telewizyjnych powoduje, że ciąży na nas odpowiedzialność, która nie polega na tworzeniu bogactwa, ale na wywieraniu wpływu na społeczności, których częścią jesteśmy. A nasza społeczność... to nie tylko lokalne rynki, czy nawet nasz kraj, ale świat, w którym żyjemy.... Dlaczego nie dążyć do tego, by przez następnych dziesięć lat doprowadzić do zawarcia pokoju na Ziemi? Dlaczego w roku 2010 nie wyzerować kalendarzy i nie zacząć nowej epoki? Niech lata przed zawarciem pokoju będą wiekiem B.P., a po jego zawarciu — A.P. To mógłby być największy zaszczyt, jakim moglibyśmy obdarzyć nasze pokolenie. Gdybyśmy to zrobili, ludzie wciąż byliby tutaj za dwa tysiące lat. Co typowe dla misji wielkich ludzi sukcesu, jego wizją motywacyjną jest olbrzymie, prawie nieosiągalne marzenie. I właśnie tego chce. Wierzy, że ludzie powinni ustawiać cele, których mogą nigdy nie osiągnąć. „Nie spocznę, zanim nie zostaną rozwiązane wszystkie problemy świata. Bezdomność, AIDS. Jestem w świetnej formie. Ale problemy mnie przeżyją — nie ma dwóch zdań". Choć jego misja jest ogromna, także i ona się rozwija. Zebrał zasoby, aby wspomóc jej realizację. Stworzył Igrzyska Dobrej Woli, aby wzbudzić uczucie łączności i przyjaźni między milionami ludzi, którzy oglądają telewizję pomiędzy kolejnymi olimpiadami. Zapewnia światową sieć komunikacyjną poprzez telewizję kablową. Misję Teda Turnera motywuje wielka wizja możliwości. To jedna z rzeczy, która dodaje jego życiu atrakcyjności. Żadna relacja z osiągnięć w dzisiejszym świecie nie będzie pełna bez opisu Buckminstera Fullera. Wynalazca kopuły geodezyjnej, imiennik niezwykłej, nowo odkrytej rodziny molekuł bukministerfullerenów (buckyball w skrócie), twórca mapy i samochodu Dymaxion, a także wielu innych wynalazków, znany jest na całym świecie jako jeden z głównych myślicieli i wizjonerskich wynalazców dwudziestego wieku. Do 1968 roku liczba oryginalnych opublikowanych pozycji związanych z pracą Fullera przekroczyła 100 rocznie. Jak to się stało, że Buckminster Fuller osiągnął w swoim życiu tak wiele? Zaczęło się od misji, którą odkrył podczas pewnej samotnej nocy. Po śmierci czteroletniej córki Alexandry w wyniku choroby, dwukrotnym usunięciu z Harvardu, utracie firmy, ruinie finansowej i narodzinach drugiego dziecka pogrążył się w depresji z myślami samobójczymi. Buckminster Fuller stał na krawędzi mrocznej przyszłości. Kiedy pewnej samotnej nocy w 1927 roku wpatrywał się w ciemną głębię jeziora Michigan, w jego życiu nastąpił przełom. „Dlaczego jestem skończonym nieudacznikiem?" — zadał sobie pytanie. Mógł skoczyć lub zacząć przemyślenia. Wybrał to drugie. Rozpoczął formowanie życiowej misji. Po intensywnych rozważaniach doszedł do wniosku, że sam nie ma prawa określać swojej wartości dla świata i że musi zawierzyć swój los mądrości Boga. W fascynującej relacji wyjaśnia swe odkrycie: Wierzę w niepodzielność przewidującej najwyższej inteligencji, którą możemy nazywać „Bogiem"... „Kto lepiej wie — ja, czy Bóg — jaką wartość przedstawiam dla integralności wszechświata?". Odpowiedzią było: „Nie wiesz i nie wie tego żaden człowiek, ale Twoja wiara ustalona tylko na podstawie doświadczeń narzuca uznanie intuicyjnej mądrości faktu Twojego istnienia". Mówiąc najwidoczniej sam do siebie, powiedziałem: „Nie masz prawa eliminować siebie. Nie należysz do siebie. Należysz do wszechświata. Sens Twojego istnienia będzie zawsze dla Ciebie niezrozumiały, ale możesz założyć, że go wypełniasz, jeśli użyjesz siebie do przekształcenia całego swojego doświadczenia dla najwyższych korzyści ogółu. Ty i wszyscy ludzie są tutaj dla innych". Wraz z realizacją swej misji rosła jego tożsamość zawodowa. Nazywał siebie samego „wszechstronnym przewidującym odkrywcą nauki o projektowaniu". Jak widać z jego relacji, przeszedł przez pierwsze trzy etapy procesu odkrywania misji. Ukończył etap trzeci — opracował główną wizję celu swojego życia oraz swojej tożsamości jako osoby.

1. Podłącz się do swojego wewnętrznego uczucia podekscytowania. Podobnie jak Steven Spielberg, Susan Butcher i inni wielcy sukcesu poznaj swoje zainteresowania. Jak kiedyś powiedział współzałożyciel NLP, John Grinder: „Co kochasz robić na tyle mocno, by za to płacić?". 2. Poznaj swoje pasje, pragnienia i miłości. Tylko Ty wiesz, co naprawdę kochasz. Może to być majsterkowanie, uczenie, tworzenie wynalazków lub setki innych równie zachwycających możliwości. Wskazówki możesz znaleźć w swoim hobby. Myśląc o tych zainteresowaniach, pragnieniach, miłościach i pasjach, wyczuj tryskające z głębi Twojej duszy sygnały wewnętrznego podekscytowania i zainteresowania. Poczuj je. Zrób spis najprzyjemniejszych wydarzeń Twojego życia. Gdybyś miał dziesięć milionów dolarów, za możliwość robienia czego byś zapłacił? 3. Skoncentruj się na tych, których podziwiasz. Przyjrzyj się swoim ulubionym bohaterom i wsłuchaj się w słowa podziwianych ludzi; kobiet i mężczyzn, którymi chciałbyś się stać, których naśladowałeś i na których się wzorowałeś w swoim życiu. Ci bohaterowie mogą mieć podobne zainteresowania, pragnienia i cele. Zwróć na nie uwagę i ciesz się nimi. Przyjrzyj się im na ekranie swojej wyobraźni, w wewnętrznym teatrze, i poczuj emocje, do których się podłączyłeś. 4. Nie ustawaj. Powtarzaj tę czynność rano i wieczorem, aż stwierdzisz, że masz już bogatą kolekcję obrazów tego, co Cię pasjonuje. Śmierć ojca nakłoniła go do ponownego przeanalizowania najgłębszych wartości. Turner twierdzi, że do tego czasu konfrontował swoje myśli z ojcowskimi poglądami na sukces: „To on miał być sędzią tego, czy odniosłem sukces...". Te przemyślenia nad tym, co w życiu ważne, spowodowały kilka poważnych przetasowań w jego kryteriach sukcesu. Oto jego słowa: „Wiele czasu spędziłem, próbując odgadnąć, co zrobił nie tak. Kładł zbyt duży nacisk na sukces materialny. Mówię wam, to fałszywe złoto". Nasze największe tragedie mogą stać się trampoliną do następnej fazy życia. W tym przypadku straszliwy ból po śmierci ojca był motywacją do ponownej analizy najgłębszych wartości i zasad, a w rzeczywistości do stworzenia nowych. Inną osobą, która głęboko przeanalizowała swoje wartości i zasady, jest trener John Wooden. Jego drużyna koszykówki uniwersytetu UCLA może się pochwalić najdłuższym pasmem zwycięstw (88 gier) wśród wszystkich liczących się dyscyplin sportowych. Jest jedyną osobą, która została uhonorowana w galerii sław koszykówki jako gracz i trener. Podczas 27 lat pracy na uniwersytecie UCLA jego zespoły nigdy nie przegrały sezonu. W ostatnich 12 latach jego pracy wygrali 10 mistrzostw ligi NCAA, z czego siedem razy z rzędu. Żadna inna drużyna koszykówki uniwersyteckiej nawet nie zbliżyła się do tych osiągnięć. Jego wyjątkowe poświęcenie jest legendarne. Wciąż ma nagrania każdej minuty wszystkich treningów z 27 lat kariery na UCLA. I nigdy nie mówi o wygrywaniu. „Dla mnie sukcesem nie jest uzyskanie większej liczby punktów od kogoś innego, lecz spokój umysłu, który ma źródło w satysfakcji z wiedzy, że starałeś się jak najlepiej. To coś, co każdy musi ustalić sam". Dzięki połączeniu swych umiejętności sportowych, zbioru zasad swego ojca, według których żył, oraz miłości do ludzi, stał się najbardziej podziwianym trenerem na świecie. Jak sformułował swoją misję? Oto przekazane mu przez ojca credo — kluczowa część realizacji misji: 1. Bądź wierny sobie. 2. Niech każdy Twój dzień będzie arcydziełem. 3. Pomagaj innym. 4. Czerp głębię z dobrych książek. 5. Zaprzyjaźnij się z dobrą sztuką. 6. Zbuduj schronienie przed deszczowym dniem. 7. Każdego dnia módl się o poradę, a także licz błogosławieństwa i dziękuj za nie. Poza tym, że żył zgodnie z tymi zasadami, co zmotywowało go do wybrania misji trenerskiej? Oto jego własne słowa: Jestem dość często pytany, dlaczego wybrałem karierę trenera i przy niej pozostałem. Amos Alonzo Stagg, który trenował football w Chicago, gdy miałem w zwyczaju odbywanie swych dorocznych „wyjazdów do Chicago", najlepiej podsumował moje odczucia na ten temat. Stagg, który pracował z młodymi i trenował aż do dziewięćdziesiątki, spytany, dlaczego jest trenerem, odpowiedział: „To z powodu obietnicy, którą dałem Bogu". Uważam, że głównym powodem tego, dlaczego pozostaję trenerem, jest moja miłość do młodych ludzi oraz to, że odmawiam przyjęcia bardziej lukratywnych stanowisk. Nie kierował się wartościami kogoś innego. Patrzył w siebie. Wpojone przez ojca zasady uczynił własnymi i dodał do nich wartości sformułowane przez siebie. Ty też możesz zrobić to, co zrobili Ted Turner i John Wooden. Możesz odkryć swoje najgłębsze wartości i zasady, po czym je wykorzystać. Oto jak tego dokonać.

Aby znaleźć znakomity przykład pasji życia, nie musimy daleko szukać. Wystarczy przyjrzeć się osobie Susan Butcher, która bierze udział w najbardziej wyczerpującym i trudnym wyścigu świata — wyścigu psich zaprzęgów Iditarod. Obejmuje on teren tysiąca stu mil i prowadzi poprzez jałowe i zimne pustkowia Alaski. Trwa minimum 10 dni, a jego ukończenie jest wyczynem samo w sobie. Susan Butcher wygrała ten wyścig czterokrotnie. Jak to się stało, że Susan Butcher postanowiła stać się znakomitością na tym polu? W 1975 roku mieszkała na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Miała dwadzieścia lat i nie wiedziała, co zrobić ze swoim życiem. Zadała sobie pytanie: „Jak mogę stworzyć życie, które obejmie dwie ukochane przeze mnie rzeczy: dziką naturę i zwierzęta?". Odpowiedzią było odkrycie jej osobistej pasji. Oto jej słowa: Zawsze kochałam psy i wszystkie zwierzęta. Kiedy umarł mój pierwszy pies, chciałam go po prostu zastąpić. Skończyło się jednak na zakupie sześciotygodniowego psa rasy husky. Pomyślałam: „Czy nie byłoby fajnie nauczyć go ciągnięcia sań?". Zaczęłam zajmować się tym w ramach hobby. Jednak cztery miesiące później kupiłam mojego drugiego husky, a po kolejnych dwóch miesiącach wprowadziłam się do kobiety, która miała ich pięćdziesiąt, i zaczęłam zajmować się tym na poważnie7. Zdecydowała się więc na wyścigi psich zaprzęgów. Stale przenosiła się coraz bardziej na zachód i północ, aż trafiła na Alaskę, gdzie zbudowała dom z bali. Jadąc tam w pogoni za marzeniami, nie miała żadnych zabezpieczeń. Mimo wszystko zrobiła to. A teraz jest największym mistrzem w tym sporcie na naszej planecie — w dyscyplinie dotychczas zdominowanej przez mężczyzn. W przypadku Susan Butcher nie trudno zrozumieć różnicę między misją a celem. Oto jak opisuje to ona sama: Byliśmy w Fairbanks i rozmawialiśmy z naszym przyjacielem. Powiedział nam: „Co będziecie robić za pięć czy dziesięć lat?". Próbowaliśmy mu wyjaśnić część naszych planów. A gdy dalej zadawał pytania o nasze cele, nie wydawały mu się odpowiednie. Nasze cele nie doprowadzały nas finansowo do takiego miejsca, by moglibyśmy kiedyś powiedzieć: „Aha, udało mi się. Kończę z tym". A gdy zrozumieliśmy różnicę, wyjaśnialiśmy mu ją, tłumacząc, że jesteśmy zadowoleni z tego, co teraz robimy. Rzeczywiście pracujemy bardzo ciężko i naprawdę jesteśmy bardzo zajęci. Być może jednym z naszych celów w przyszłości będzie trochę zwolnić, ale nic nie zmieniać... Nie chcę dojść do pewnego punktu w naszej karierze trenowania psich zaprzęgów, po czym stwierdzić, że rzucam to zajęcie, bo zarobiłam już tyle pieniędzy, że mogę odejść i zająć się czymś innym. Kochamy to, co robimy, i w ten właśnie sposób spełniamy nasze marzenia. Nie musimy więc zarabiać dużo pieniędzy lub dojść do określonego punktu w naszej karierze. NAM JUŻ SIĘ UDAŁO. Udało mi się trzynaście lat temu — ponieważ przez tyle lat mieszkam w dziczy, pracując z moimi psami. O swoim życiu mówi: „Wielu ludzi spojrzałoby na moje życie i pomyślało, że składa się tylko z ciężkiej pracy. Ale dla mnie jest to praca z miłości". Właśnie wtedy wiesz, że realizujesz rozwijającą się misję — gdy dążenie do celu jest pracą z miłości. A ta pochodzi z odszukania pasji życiowej. Inną osobą sukcesu, która odnalazła swoją życiową pasję i idzie za nią, jest reżyser filmowy Steven Spielberg. Jego filmy widziało więcej osób niż jakiegokolwiek innego reżysera. Pierwsze filmy tworzył już w dzieciństwie jako ośmiolatek. Postanowił, że jego życiową misją będzie opowiadanie historii za pośrednictwem filmu. Tworzy nieustannie, ponieważ dla niego robienie filmów to zabawa. Oto jak Spielberg opisuje swoją pracę: W moich filmach celebruję wyobraźnię jako narzędzie wielkich kreacji... Zarabiam na życie marząc. Raz w miesiącu niebo spada mi na głowę, przychodzę do siebie i widzę kolejny film, który chciałbym zrobić. Czasami mam wrażenie, że zamiast mózgu mam łożyska kulkowe; wciąż przesuwają się w nim różne pomysły. Moim problemem jest to, że moja wyobraźnia nie chce się wyłączyć. Budzę się tak podekscytowany, że nie mogę zjeść śniadania. Jeszcze nigdy nie zabrakło mi energii. To dlatego Steven Spielberg może być dla nas wszystkich przykładem tego, co się może zdarzyć, gdy robisz to, co kochasz. Ted Turner jest kolejnym przykładem osoby, która żarliwie realizuje swą misję. Jest on fundatorem Igrzysk Dobrej Woli, założycielem CNN, TNT i Headline News oraz twórcą niesamowitego imperium telewizji kablowej. W rzeczywistości dostarczył kanał wiadomości telewizji kablowej nie tylko Stanom Zjednoczonym, ale całemu światu. Ogłoszony w 1991 roku przez magazyn Time „człowiekiem roku", Ted Turner jest osobą, która dzięki stworzonym przez siebie organizacjom wprowadza „globalną wioskę" Marshalla McLuhana do codziennej rzeczywistości. Jak rozpoczął realizację swojej misji? Po odkryciu, że jego ojciec Ed zainicjował plany wyprzedania swojego biznesu, Ted w wieku dwudziestu czterech lat stanowczo się temu sprzeciwił. Podczas słownej bitwy „rzucił Edowi Turnerowi jego własne argumenty przeciwko poddawaniu się w życiu". Niedługo po tej kłótni jego ojciec zabił się strzałem z pistoletu. Od tego momentu Ted „ruszył na wyprawę, nie oglądając się nigdy za siebie..."